Masasabi ko'ng maswerte talaga ako sa aking minamahal. Sa ngayon, kahit madalas kaming nag aaway, at kahit nag susumpaan na kami na i bblock ko na siya, kakalimutan, aalisin sa buhay o kung ano pa man, hindi ko siya magawang iwan. Mahal ko 'e. At mahal din niya ko.
Hindi dahil sa may pinang hahawakan ako sa mga sinabi niya noon, actually, salita lang yung mga yun eh, hindi talaga yun eh. May tiwala lang talaga ako na hindi niya ako iiwan. At may tiwala ako sa relasyon namin. Madami akong pangarap sakaniya. Sobrang dami, gusto ko siya yung papakasalan ko, magiging ama ng mga magiging anak ko. Yung taong katabi ko sa pag tulog at sa pag gising. Yung yayakap sakin kapag andyan na yung sandamakmak na pro8blema sa 8buhay. Yung taong tutulong saking magla8ba ng mga damit ng mga anak namin. Kasama sa pamamasyal, kasama sa lahat lahat.
Dati, iba ang tingin ko sa mga lalaki.- Pare pareho lang. Manloloko, manyak, walanghiya, at napaka unfaithful. Pero binago niya. iba si panget, ibang iba. Alam niyo yung feeling na ayaw mo na siya pakawalan? ("natawa ako, hahaha. Ayaw talaga pakawalan? Nasa kulungan? PBB TEENS? agad? agad agad?) 'De, pwera biro, talagang ito nararamdaman ko, Yung feeling na ayaw mo na ng iba, kahit andami kong nakikita gwapo. EH. ayaw. eengkk. At kahit anu't anu pa man, mahal ko siya at hinding hindi ko siya ipagpapalit sa iba. At naniniwala naman akong ganon din siya.
Gusto ko siyang kasama lagi, pag kasama ko yun, nako. Kulang ang isang araw sa kulitan at kachukaran sa buhay. Basta! Isa lang ang nasa isip ko. Gusto ko maging Mrs. Agoncillo ha? :)
Iloveyou Panget!!!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento