:(

Hindi ko alam, pero hindi na ako nagiging masaya. :'( parati ka na lang ganyan, ako ng ako ang umiintindi, Hindi ba pwedeng tayong dalawa na lang? Pinipilit kong magbago, pero bakit ikaw naman yung nagbabago? :( Kahit eto na ko, mukang tanga na kaka kulit sayo, kaka kausap sayo... pinagtatabuyan mo pa ko kahapon. sabi mo, kumain na lang akong mag isa. Ako ba? minsan pinabayaan ba kita ng ganun? :( Kasi ako, hindi ko gagawin yun.. Tapos ang sabi mo pa, wag kita hawakan nung kinukulit kita. Kaya umalis na lang ako. :'( tapos binalikan kita kasi nga alam ko magagalit ka na naman kapag hindi kita pinansin... Nakaka mukang tanga na talaga... Pero kahit ganun.. ginagawa ko pa din, Tapos kanina pinagsasabihan lang kita ganyan ka na kumilos. Nag iiba ka na.. Tapos kung makipag usap ka sa ibang babae ratatatatat kala mo naman wala ng bukas. :'( andami dami mong kwento sa kanila.. kahit may teacher hala ka sa kakadaldal, sakin ba nagawa mo yun? sakin ba nagawa mong makipag usap kahit may teacher, eh halos hindi ka na nga nakikinig. giliw na giliw ka don. :( dati hindi ko sinasabi sayo yung selos ko, kapag sinasabi ko naman ngayon nagagalit ka. :( Minsan nga, pinipilit ko na lang wag ipakita sayo kasi akala ko masasaktan ka, pero sa huli, ako pa din naman yung nasasaktan kasi hindi ka nagseselos. Bakit ako na lang parati? Hindi ko alam kung oa lang ba ko, or what. Eh paano nga ba namang hindi ka mag sesellos eh halos hindi na nga ako lumalapit sa ibang lalaki kahit kwentuhan man lang.. :( Kahit minsan sinusubukan ko, hindi ka naman talaga nagseselos. :'( Pakiramdam ko tuloy napaka borring ko na, at kahit mga napakawalang kwentang bagay ikinukuwento ko na, pero wala pa din... :( Para lang akong nakikipag usap sa pader.... Sana naman minsan, ipakita mong interesado ka. :(

Hindi ka pa nagsasalita, rejected kana.. :(

This is how you made me feel, haay.. kanina, balak kong kausapin ka habang kinukuha ko history event mo, actually.. hindi lang naman yun ang purpose ko.. Kakausapin na kita.. Magsosorry na ako, at sasabihin ko sana na hindi ko na lang uulitin.. at susubukang gawin ang gusto mo.. Ang saya ko pag pasok, mejo kabado ako.. kasi nga balak ko kakausapin na kita. Tapos pagdating ko sa classroom, bakit wala ka? :( Late ka.. Hanggang sa nagsilabasan na lahat ng SSG, naiwan kami don at ako na parang basang kabute na nag hihintay at hindi makapakinig ng maayos sa mga teacher kakatingin sa labas, at hinihintay kang pumasok.. Time na ng Filipino, Nagreport si Pat, nandun din si Ader... Ngayon, lumapit ako kay Pat, tinanong kita.. Sabi ko.. " Nanjan na ba si Ronnel?" Sabi niya... wala ka pa daw.. maya maya, lumapit ako kay Ader kasi siya na lang ang SSG na nakita ko, tinanong ko din siya, at ayun, feeling rejected, Wala ka pa din daw. Dumating yung recess. ayun, hanap hanap din.. Nakita kita, ay, nasalubong pala.. Mukang nagmamadali.. Ang siste, ni hindi man lang ako nagkaroon ng pagkakataong mag hi man lang at sabihing hindi ko na talaga kaya... :'( Haay.. lumabas ako ng dalawang beses nung recess, hoping na makikita kita.. nakita nga kita nandun sa labas ng room, at hindi na kita makuhang tignan pa, dahil naiiyak na lang ako... Deny deny, kunware hindi ko alam, actually, nagdadalawang isip na ako noon na kausapin siya, pero nabuo ang desisyon ko nung TLE, aayusin ko na talaga, kakausapin na kita.. Ang kaso, pagdating ng mapeh, pumasok ka, nagmamadali na naman at mukhang busy.. Tinawag ka ni Pakta, pero hindi naman dahil gusto ko magpatulay na kausapin ka, kakausapin ka niya kasi magpapatulong siya sayo.. Hindi ka lumapit kahit ilang tawag na siya, kaya umalis na lang ako, para naman sagutin mo siya at hindi mapahiya.. Alam ko namang ayaw mong lumapit eeh.. Kaya umalis ako, tapos ayun lumapit ka kay Joy, sabi mo, busy ka.. Kaya.. lalong nagbago isip ko. T_T hindi ko na talaga alam gagawin ko, haay. kaya umuwi na lang ako.. Hindi na ko nagpakita, kasi ayan na naman, iiyak na naman ako. Ayoko na, pagod na ko...
"Ayusin mo kasi, para walang mawala.." aayusin ko naman, kaso busy siya.. :(
Pag uwi ko, ayun forever alone pa din... Mag isa sa bahay.. akala ko may dadatnan ako, kaya iyak iyak ulit.. Nag facebook na lang ako at saka tinamad na din akong kumain, binuksan ko fb mo, tapos.. eto na lang ang nabasa ko... " Pahinga na.." :( Ang sakit naman.. akala ko kasi, sakin mo lang sinasabi yun.. yun pala sa iba din. Ayun, iyak iyak ulit. Sana hindi ko na lang pala binuksan, dami likes ng mga kung sinu sinung magagandang babae, Oo na, maganda na sila, alam ko naman yun, nakaka baba lang kasi.. Sana iniiba mo na lang password mo kesa harap harapan na lang ang bastusan,, Bumabalik na naman sa isip ko.. Pare pareho nga lang talaga kayong mga lalake... :( Pare pareho lang...
Kaya madalas nagbabago isip ko.. :'( Bakit kasi gumagawa ka ng mga bagay na ganun.. Tanggap ko pa sana yung likes, kasi sadyang ang mga lalaki lumalandi pag nakakakita ng maganda, unfortunately, hindi nga ako maganda, kaya sa iba ka tumitinngin... Eh ung.. "pahinga na.." saakin lang yun eeh.. :(
Bakit sa iba na. Yan ang bagay na kahit minsan hindi ko ginawa sa ibang lalaki, at ipapabasa ko pa talaga sayo.. :( Masakit yun.. masakit talaga...